|
Sunday, October 01, 2006
ایران رو دوست دارم
کشوری که موقع پول گرفتن قبلش میگن قابلی نداره کشوری که وقتی مردمش فقیر میشن عوض گدایی گل فروش و فال فروش و اسفند دود کن میشن کشوری که ضرب المثلای خفن داره.. مثه اون دماغ بالا کشیدنی که گفتم کشوری که اندازه کل اروپا شاعر و نویسنده ی معروف داره کشوری که هنوز بعد از بیست و چند سال رنج.. عوضی بازی توش هنوز نصیحت جوونها به همدیگس تا فرهنگ.. کشوری که همه توش ماهواره نگا میکنن ولی مدل موا و مانتوها و آرایشا مال خودشونه کشوری که اینهمه ساز محلی داره کشوری که احساسات مردمش اونقدر انفجاریه که یکی رو با صد و چهل تا میفرسته ته رودخونه چالوس و یکی دیگرو میفرسته زیر تانک کشوری که اینهمه بدل کار و قهرمانهای بینام داره.. از گنده لاتای محلش.. تا احمدی نژاد کسخلش.. کشوری که هر چی هم برینن توش.. به این زودیا وا نمیره... کشوری که دویست سیصد ساله.. مظلوم شده.. بقول عمو فرهاد.. ز کوچ جهان هیچ اگر دوست دارم تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم تو را ای کهن پیر جاوید برنا تو را ای گران مایه دیرینه ایران تو ای شور بوم غمین پر از خوندل و مهربان چه تو ای دخت شرمگین امید تو را دوست دارم اگر دوست دارم |
site feed
http://rephrased.blogspot.com/atom.xml |
